Wykrywanie zespołu suchego oka

Kiedy zaobserwujemy pierwsze objawy zespołu suchego oka (ZSO), takie jak odczucie piasku pod powiekami, pieczenie czy zaczerwienienie, powinniśmy zgłosić się do lekarza okulisty. Specjalista przy pomocy odpowiednich testów dokładnie zdiagnozuje nieprzyjemną dolegliwość i będzie w stanie rozpocząć prawidłowe leczenie.

1. Krok pierwszy: Wywiad

Okulista rozpoczyna wizytę od rozmowy z pacjentem, podczas której prosi o opisanie niepokojących objawów.

Oprócz informacji na temat symptomów oraz stylu życia i przyjmowanych leków, specjalista sprawdza, czy u chorego występują czynniki sprzyjające powstaniu zespołu suchego oka, np.:

• praca przed komputerem,
• przebywanie w suchych i ciepłych pomieszczeniach,
• choroby towarzyszące,
• przyjmowane leki.

Zobacz film: "#dziejesienazywo: Czy detoks organizmu może pomóc w walce z łuszczycą?"

Innymi przyczynami mogą być:

• nieskorygowane wady wzorku,
• choroby autoimmunologiczne,
• urazy w obrębie oczu.

Wywiad powinien być dokładny, gdyż podobne objawy dają różne choroby.

2. Krok drugi: Badanie przedmiotowe

W trakcie tego badania lekarz ocenia stan gałki ocznej. Sprawdza, czy nie doszło do mechanicznego uszkodzenia oraz czy są widoczne inne zmiany chorobowe, których pacjent nie zauważył samodzielnie. Dzięki takiemu badaniu okulista decyduje, czy konieczne są dalsze, bardziej specjalistyczne analizy, czy też nie.

3. Krok trzeci: Czas przerwania filmu łzowego

Okulista, aby rozpoznać zespół suchego oka, często wykonuje szereg badań diagnostycznych. Jednym z nich jest badanie czasu przerwania filmu łzowego. Wykonuje się je przy pomocy lampy szczelinowej, wcześniej zakraplając do oka barwnik fluoresceiny. Test ten ma na celu określić szybkość wysychania powierzchni oka, co spowodowane jest przerwaniem filmu łzowego.

4. Krok czwarty: Test Schirmera

Służy do oceny wydzielania łez. Wyróżnia się:

• test Schirmera I bez znieczulenia – jest podstawowym badaniem przy podejrzeniu zespołu suchego oka. Polega na umieszczeniu paseczka bibuły pod dolną powieką. Pacjent powinien patrzeć na wprost, nie zamykać oczu i nie otwierać ich zbyt szeroko, a także powstrzymać się w miarę możliwości od zbyt intensywnego mrugania przez 5 minut. Okulista po tym czasie sprawdza stopień nawilżenia paska. Będzie on wskazywał na ilość wody we łzach. Wynik powyżej 15 mm jest prawidłowy. Od 5 do 15 mm wskazuje na zbyt małą ilość, a poniżej 5 na znaczny niedobór wodnej składowej łez i zaawansowane stadium zespołu suchego oka;
• test Schirmera II ze znieczuleniem specjalnymi kroplami okulistycznymi – wykonuje się go tak samo, jak pierwszy, z tą różnicą, że wcześniej znieczula się oko. Badanie umożliwia ocenę wydzielania łez w naturalnym filmie łzowym;
• test Schirmera III – pozwala ocenić odruchowe wydzielanie łez w wyniku podrażnienia śluzówki nosa. Na samym początku badania okulista podrażnia błonę śluzową jamy nosowej, a następnie nakłada paski i mierzy ich stopień nawilżenia – normą jest 10 mm nawilżenia paska po 5 minutach.

5. Krok piąty: Inne badania

Oprócz wyżej wymienionych badań, okulista może zlecić wykonanie także innych testów. Należą do nich:

• ocena wysokości menisku łzowego, który u chorych jest węższy niż u osób zdrowych,
• badanie ubytków w filmie łzowym – poprzez zakroplenie do oka fluoresceiny lub zieleni lizaminowej,
• badanie fałdów spojówki równoległych do krawędzi powieki – takie fałdy nie występują u osób zdrowych, ich obecność wskazuje na zespół suchego oka.

ZSO to szereg bardzo uciążliwych i nieprzyjemnych dolegliwości. Bagatelizowanie ich i unikanie wizyty u specjalisty może doprowadzić do trwałego uszkodzenia oka, dlatego też, jeśli tylko zauważymy pierwsze objawy, powinniśmy zwrócić się do lekarza.

Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.