Trokserutyna – właściwości, leki, działanie i wskazania
Trokserutyna jest substancją obecną w lekach, które wykorzystuje wiele specjalności medycznych. Jakie są właściwości i zastosowania trokserutyny, skoro wiadomo, że między innymi zmniejsza agregację płytek krwi, zmniejsza przepuszczalność naczyń i zwiększa ich elastyczność? Jakie są wskazania do jej stosowania?
1. Co to jest trokserutyna?
Trokserutyna to substancja czynna leków, która ma działanie przeciwagregacyjne (przeciwpłytkowe, zmniejsza agregację płytek krwi), przeciwobrzękowe i przeciwwysiękowe. Ponadto zmniejsza przepuszczalność naczyń i zwiększa elastyczność naczyń krwionośnych. Substancja wykazuje także aktywność antyoksydacyjną (ma właściwości przeciwutleniające).
Jak działa trokserutyna na naczynia krwionośne?
Mechanizm działania trokserutyny polega na hamowaniu aktywności hialuronidazy, co zapobiega wysiękom i obrzękom tkanek, zmniejsza łamliwość i przepuszczalność naczyń włosowatych, poprawia przepływ krwi przez naczynia wskutek zmniejszenia agregacji płytek krwi i krwinek czerwonych, zwiększa plastyczność erytrocytów oraz napięcie mięśniówki naczyń.
2. Trokserutyna – leki
Na rynek farmaceutyczny trokserutynę wprowadzono w 1961 roku. Ponieważ działa na układ krwionośny (sercowo-naczyniowy), krwiotwórczy i krew, wykorzystują ją takie specjalności medyczne jak angiologia, diabetologia, medycyna rodzinna i okulistyka. Wzór sumaryczny trokserutyny to C33H42O19.
W jakich postaciach dostępna jest trokserutyna?
Obecnie leki, których jest substancją, są dostępne zarówno jako kapsułki twarde, kapsułki miękkie i tabletki, jak i krople do oczu oraz żel.
Preparaty na rynku polskim zawierające trokserutynę to:
- Troxerutin Chema (żel), Troxerutin Synteza (kapsułki twarde),
- Venolan (kapsułki twarde),
- Venotrex (kapsułki),
- Posorutin (krople do oczu),
- Rutoven (żel).
Dostępne są także leki złożone, które zawierają nie tylko trokserutynę:
- wyciąg z ziela konwalii i wyciąg z kwiatostanu głogu,
- kwas askorbinowy,
- wyciąg z kasztanowca,
- wyciąg z kasztanowca standaryzowany,
- wyciąg z nasion kasztanowca.
3. Wskazania do stosowania trokserutyny
Wskazaniem do stosowania trokserutyny są przede wszystkim zaburzenia czynności naczyń krwionośnych: zaburzenia krążenia żylnego, żylaki kończyn dolnych, przewlekła niewydolność żylna, owrzodzenia troficzne podudzi, zapalenie żył i jego powikłania (np. zespół pozakrzepowy), także żylaki odbytu (w monoterapii lub w leczeniu wspomagającym), czy zaburzenia krążenia limfatycznego.
Trokserutyna podawana doustnie i zewnętrznie na skórę wskazana jest podczas leczenia żylaków, obrzęków, hemoroidów, krwiaków pourazowych, uczucia ciężkich nóg, skurczów i bólu mięśni, nadmiernych wybroczyn i krwawień (zapobiegawczo przy rozpoznaniu skłonności do występowania patologii), pomocniczo w mikroangiopatiach towarzyszących cukrzycy.
Substancja łagodzi towarzyszące im dolegliwości, takie jak uczucia mrowienia i pieczenia, bólu, świądu, parestezji, obrzęków, które towarzyszą zaburzeniom czynności naczyń krwionośnych.
Leki z trokserutyną do oka stosuje się wspomagająco w osłabieniu ścian naczyń krwionośnych oka związanym z retinopatią cukrzycową lub krwawieniami podspojówkowymi. Najwyższe stężenie w osoczu osiągane jest po 2-3 godzinach po podaniu na skórę.
4. Stosowanie i dawkowanie trokserutyny
Trokserutyna stosowana jest zarówno doustnie, jak i do oka oraz zewnętrznie na skórę. Jaka jest dawka zalecana dla trokserutyny? Okazuje się, że dawkowanie w dużej mierze zależy od leczonej jednostki chorobowej. Ustala ją lekarz.
Doustne dawki dobowe u dorosłych wynoszą zwykle od 200 do 1200 mg. Aby zmniejszyć ryzyko podrażnienia błony śluzowej jelit i żołądka, trokserutynę należy przyjmować podczas posiłków. Najwyższe stężenie substancji w osoczu krwi osiągane jest po 2-9 godzinach po podaniu doustnym.
Trokserutyna na skórę powinna być stosowana przez okres 2 do 3 tygodni. Konieczne jest smarowanie miejsca zmienionego chorobowo do 3 razy na dobę. Nie należy stosować trokserutyny na otwarte rany.
Podanie do oka wymaga zaaplikowania po jednej kropli do worka spojówkowego, do 3 razy dziennie. Co ważne, leki zawierające trokserutynę są przeznaczone do długotrwałego leczenia. Należy zachować także środki ostrożności.
Gdy do oka podawane są inne substancje lecznicze, należy zachować 15-minutowy odstęp czasowy. Osoby noszące soczewki kontaktowe powinny zdejmować je przed zakrapleniem leku i ponownie zakładać co najmniej kwadrans później.
5. Przeciwwskazania i skutki działania trokserutyny
Trokserutyna przeciwwskazana jest w przypadku występowania nadwrażliwości na substancję. Z uwagi na brak badań lub ograniczone dane dotyczące bezpieczeństwa terapii nie należy stosować trokserutyny u dzieci i ciężarnych w 1. trymestrze ciąży oraz u kobiet karmiących piersią (trokserutyna przenika do mleka kobiecego).
Ze stosowaniem trokserutyny wiąże się ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Najczęściej obserwuje się takie skutki uboczne jak niestrawność, biegunka, zaburzenia przewodu pokarmowego, wzdęcia, ból brzucha, dyskomfort żołądka, ale także zmiany skórne, takie jak pokrzywka, wyprysk czy wysypka. Możliwe są także bóle głowy.
Rekomendowane przez naszych ekspertów
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.