Mija 7. rocznica śmierci Robina Williamsa. Choroby doprowadziły go do samobójstwa
11 sierpnia 2021 mija 7. rocznica śmierci popularnego aktora, którego uśmiech na ekranie pokochał cały świat już w latach 80. ubiegłego wieku. W 2014 roku popełnił samobójstwo, a na jaw wyszło, że amerykańskiemu komikowi nie było do śmiechu. Depresja i stany lękowe odebrały mu życie, a wiele osób do dziś zadaje sobie pytanie, czy tragedii można było zapobiec.
1. Depresja to nie był jedyny problem
Znany z takich produkcji jak "Stowarzyszenie Umarłych Poetów", "Jumanji" czy kultowej "Pani Doubtfire", Robin Williams po raz ostatni pojawił się na ekranie w 2014 roku. W "Choleryku z Brooklynu" odgrywał rolę człowieka, który dowiaduje się, że pozostało mu 90 minut życia. W szaleńczym pędzie próbuje naprawić krzywdy, jakie wyrządził bliskim.
W tym samym roku, 11 sierpnia, aktor powiesił się na pasku we własnej sypialni, a na jaw wyszło, że komik od lat zmagał się z depresją i stanami lękowymi. W przededniu śmierci żona zauważyła wyraźną poprawę stanu Robina – nic nie zapowiadało tragedii.
Wokół śmierci Williamsa było wiele spekulacji – żona aktora po jego śmierci wydała oświadczenie, w którym potwierdziła, że depresja i stany lękowe to tylko jedna z chorób, które wpływały na pogarszający się stan aktora. Poza tym komik miał cierpieć z powodu choroby Parkinsona.
Z kolei raport koronera wskazał chorobę zwaną otępieniem z ciałami Lewy’ego jako najbardziej prawdopodobną przyczynę problemów zdrowotnych Robina Williamsa.
2. Otępienie z ciałami Lewy’ego (DLP)
Książka rzucająca światło na życie Williamsa "Robin", autorstwa Dave’a Itzkoffa, wskazuje, że komik zmagał się z szeregiem problemów, które z biegiem lat widoczne były coraz bardziej – stany lękowe, manie, widoczne poczucie zagubienia, niepewność.
To wszystko prawdopodobnie za sprawą choroby neurodegeneracyjnej – otępienia z ciałami Lewy’ego.
Choroba, podobnie jak inne schorzenia neurodegeneracyjne (choroba Parkinsona czy Alzheimera) może powodować depresję, zburzenia nastroju, zaburzenia snu i dlatego często jest niewłaściwie diagnozowana.
W jej przebiegu dochodzi do patologicznych zmian w obrębie ośrodkowego układu nerwowego, co powoduje szereg zaburzeń, prowadzących do demencji. Wspomniane ciała Lewy’ego to złogi białek, które gromadzą się w mózgu, niszcząc neurony.
Typowe dla choroby są też:
- depresja,
- urojenia i omamy (zwłaszcza wzrokowe),
- zaburzenia snu (w fazie REM),
- apatia,
- problemy z koncentracją, niekiedy również z pamięcią.
W leczeniu wykorzystuje się leki przeciwpsychotyczne, choć mogą nasilać objawy parkinsonizmu. W DLP stosuje się także leki na parkinsona i alzheimera, a także antydepresanty oraz leczenie niefarmakologiczne.
Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl
Rekomendowane przez naszych ekspertów
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.