Decyzja o szczepieniu przeciw COVID-19 młodzieży z domów dziecka i zakładów poprawczych należy do opiekuna lub sądu
″Decyzja o szczepieniu przeciw COVID-19 młodzieży z domów dziecka lub zakładów poprawczych leży w gestii opiekuna ustawowego lub sądu opiekuńczego″ – takie wytyczne w odpowiedzi na pytania PAP przekazało Ministerstwo Zdrowia.
1. Ruszyły szczepienia młodzieży
Od 7 czerwca rozpoczęły się zapisy na szczepionkę przeciw COVID-19 w grupie wiekowej 12-15 lat. W kolejnych tygodniach, szczepienia mają się odbywać standardowo w punktach szczepień, a od września będzie to również możliwe w szkołach. Niejasna wydawała się sytuacja w przypadku dzieci, o których losie nie decydują ich rodzice, czyli osób przebywających w różnego rodzaju placówkach wychowawczych czy poprawczych.
"Jeżeli uprawnione do szczepienia przeciw COVID-19 osoby przebywają w domach dziecka lub zakładach poprawczych, decyzja w przedmiocie zgody na poddanie ich badaniu lekarskiemu lub udzielenia im innych świadczeń zdrowotnych leży w gestii opiekuna ustawowego albo sądu opiekuńczego" - podsumowuje Ministerstwo Zdrowia.
2. Obowiązujące przepisy są wystarczające
Jak wynika z reszty informacji przekazanych PAP przez Ministerstwo Zdrowia, w tej sytuacji nie ma potrzeby opracowywania odrębnych procedur i wytycznych, bo przepisy dotyczące udzielania zgód na wykonywanie świadczeń medycznych już istnieją i są częścią obowiązującego prawa.
Podstawą prawną do uzyskania ww. zgody stanowi ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.
Według tych przepisów lekarz może realizować świadczenia medyczne, z zastrzeżeniem wyjątków zawartych w ustawie, po wyrażeniu zgody przez pacjenta. Jeśli jest to osoba małoletnia, konieczna jest zgoda przedstawiciela ustawowego, a gdy takiego nie ma lub porozumienie z nim jest niemożliwe, pozwolenie wydaje sąd opiekuńczy.
3. Niewyrażenie zgody na świadczenia medyczne
W przypadku pacjenta, który ukończył 16 lat, on również musi udzielić zgody na wykonywanie świadczeń zdrowotnych. Jeśli jednak pacjent, który osiągnął wiek 16 lat lub pacjent chory psychicznie, lub upośledzony umysłowo, ale dysponujący dostatecznym rozeznaniem, albo osoba ubezwłasnowolniona, sprzeciwia się decyzji przedstawiciela ustawowego lub opiekuna faktycznego wymagane jest zezwolenie sądu opiekuńczego.
Takie pozwolenie musi być wydane przez sąd również w przypadku, gdy ww. przedstawiciel lub opiekun sam nie wyraża zgody na wykonanie czynności medycznych.
4. Świadoma decyzja
Bardzo ważne jest, by pacjenci znali swoje prawa. Należy przypomnieć, że zgodę na jakiekolwiek procedury może wyrazić pacjent, którego stan zdrowia psychicznego i fizycznego pozwala na zrozumienie przekazywanych przez lekarza informacji i podjęcie świadomej decyzji o dalszym leczeniu, bądź jego braku. Oceny stanu pacjenta dokonuje lekarz.
Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta zawiera analogiczne, generalne przepisy dotyczące wyrażania lub odmowy zgody, stosowane są więc one odpowiednio, z zastrzeżeniem tych wyjątków, które podlegają regulacjom szczegółowym.
Powyższe regulacje pozostają także w bezpośredniej korelacji z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, którego przepisy stanowią, że dziecko do 18. roku życia pozostaje pod władzą rodzicielską.
Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.